докучання, набридання: Котóрыє в лѣти коуды мáю(т) выєхати жєбы ѡ(т) моу(х) нєвчáсны(х) нє дознáли оутрапє́нѧ и пєрєшкóды, бáрзо рáно в дорóгоу сѧ поущáю(т) жєбы по(д) тѣ́нє(м) шли и тоєи оувошли молєстїи и при́крости (Там само); Грѣхи повшє́хныи соу(т) ꙗ́кобы моу́шкы ꙗ́кыи нє вча(с) и молєстїю задаючїє лю́дє(м), ґды жи́тїа того лѣ́то трвáє(т) (поч. XVII cт. Проп.р. 255).
СУМ 16-17 ст.